De dagen worden langer, de terrasjes
aanlokkelijker en de zomervakantie komt steeds dichterbij. Het maken
van concrete en tastbare plannen voor de zomer gaat dan ook een
steeds grotere rol innemen in mijn dagelijkse planning. Een recent onderzoek toont aan dat dagdromen een teken op bovengemiddelde intelligentie kan zijn - dus ik voel me iets minder schuldig. De
paasvakantie zou een opeenvolging van cram
sessions in de Leuvensche universiteitsbibliotheek worden. De
balans van utile en dulci (blijkbaar het leerrijke en het plezante,
of in ieder geval iets in die trant) was de afgelopen weken iets
teveel in de richting van het plezante geslagen, en er moest wat
tegenwicht in de schaal gelegd worden. Tot nu toe is het nog niet erg
gelukt. Onder het mom 'het blijft vakantie' probeer ik mezelf een
beetje wijs te maken dat het niet erg is.
De eerste vier dagen was ik op bezoek
bij Dana in Keulen. Inmiddels ben ik zo vaak in Duitsland geweest dat
het altijd weer een beetje als thuiskomen van een lange vakantie
voelt. Dana is inmiddels helemaal ingeburgerd, als echte Kölsche. Ik
ben stikjaloers op haar stulpje. Buiten het feit dat ze een ligbad
heeft, ligt het in een gezellige multicultibuurt in Keulen. Als ik in
Leuven mijn thuis verlaat en voor de zoveelste keer zowat uitglijd in
het braaksel van een van de vele zatte studenten, denk ik met weemoed
terug aan de tijden in de Niasstraat – waar het meest uitbundige
straattafereel een spontane barbecue was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten